ΑΕΚ: Μεταγραφές ή «μεταγραφές»?

Από το 2004 μέχρι τώρα από την ΑΕΚ μπορεί να έχουν περάσει και… 100 παίκτες. Πόσοι από αυτούς στέριωσαν και αποτελούν τον κορμό της ομάδας?

Δέλλας? Όχι. Έφυγε και ξαναγύρισε για να κλείσει την καριέρα του.
Λυμπερόπουλος? Τα ίδια με τον Δέλλα.
Μάκος? Φέτος άρχισε να καθιερώνεται, έπειτα από την τραγική πρώτη του χρονιά.
Μπλάνκο? Όχι. Είναι ένα βήμα από την έξοδο.
Τζεμπούρ? Όχι. Με τα δύο πόδια έξω από την ομάδα.
Σκόκο? Ίσως. Μια παίζει, τρεις δεν παίζει.

Όταν θέλεις να λέγεσαι ομάδα πρωταθλητισμού και τα τελευταία 7 χρόνια (πλην των 3εκ Τζεμπούρ, 1.2εκ Σκόκο) έχεις να παρουσιάσεις 2 μεταγραφές ύψους 800 χιλιάδων ευρώ και 70 μεταγραφές ελεύθερων, κουτσών, στραβών κι ανάποδων πρώην ποδοσφαιριστών, κάτι πάει στραβά.

Δεν υπάρχουν λεφτά, λένε. Κι όμως, υπάρχουν, αλλά σπαταλώνται σε παίκτες αμφιβόλου ποιότητας στο βωμό της «μεγάλης ιδέας» του πρωταθλήματος. Όταν έχεις 8 κενά στην ενδεκάδα σου και δεν έχεις αρκετά χρήματα, δεν παίρνεις 8 ελεύθερους παίκτες. Αγοράζεις 2-3 φέτος, άλλους τόσους του χρόνου και άλλους τόσους σε 2 χρόνια. Με υπομονή και στήριξη.

Ένα πρόχειρο παράδειγμα που μου έρχεται στο μυαλό:

• 850.000 x2 χρόνια = 1.700.000 συμβόλαιο ο (τότε 31 ετών) Μαϊστόροβιτς.
• 550.000 x3 χρόνια = 1.650.000 συμβόλαιο ο (τότε 28 ετών) Γκερέιρο.
• 750.000 x2 χρόνια = 1.500.000 συμβόλαιο ο (τότε 32 ετών) Χουανφράν.

Σύνολο: 4.850.000 ευρώ. Με τι προοπτική?

Με 3εκ. ευρώ αγοράζεις 3-4 εξαιρετικά ταλαντούχους παίκτες και με το υπόλοιπο 1,85 εκ. ευρώ καλύπτεις τουλάχιστον για 2 χρόνια τα συμβόλαια τους. Σε κάθε περίπτωση, μπορείς να στηρίξεις το μέλλον πάνω τους και έχουν μεγάλη μεταπωλητική αξία.

Την τρέχουσα μεταγραφική περίοδο είδαμε να δοκιμάζονται ο 31χρονος Λουσέν, ο 32χρονος Ροτέν και ο 29χρονος Ντρπιτς. Κοινά στοιχεία? Όλοι τσάμπα, όλοι ανενεργοί, πρώην ποδοσφαιριστές. Τα λεγόμενα «μεταγραφικά στοιχήματα» που μας έχει συνηθίσει η ΑΕΚ, τα οποία ποτέ δεν πιάνουν.

Κι όμως, εκτός από τα παραπάνω, η ΑΕΚ έχει υποπέσει σε ακόμα πιο απίστευτα σφάλματα.

• Δανεικός με απλησίαστη οψιον αγοράς ο (καλός) Πελετιέρι.
• Δανεικός ο τραγικός αντικαταστάτης του Κυργιάκου, Άρτσε.
• Ανταλλαγή του Χετεμάι με τον Χέρσι.
• Αγορά (μίζα?) του Λούκατς, ο οποίος πιάνει θέση ξένου.
• Απόκτηση και πληρωμή του πρώην ποδοσφαιριστή Πατσατζόγλου.
• Αγορά (μίζα?) του ανεπαρκή Γιάχιτς.
• Απόκτηση και πληρωμή κατόπιν μακροχρόνιας δοκιμής του τραγικού Ιορντάκε.
• Απώλεια του Ταχτσίδη τσάμπα.
• Απώλεια του ικανότατου Αραούχο (εκκρεμεί δικαστήριο), δίχως πιστευτή αιτιολογία.
• Απόκτηση του μονίμως τραυματία και εκτός φόρμας σωτήρα Ντιοπ.
• Απόκτηση του τραγικού Νταντόμο.
• Δανεισμός του εξωφρενικά ανεπαρκή Έντερ, ο οποίος πιάνει θέση ξένου.
• Δανεισμός χωρίς (?) οψιον αγοράς του Νέμεθ.
• Απόκτηση του… Ν’Σιαμπαμφούμου.
• Πληρωμή 3 προπονητών (αποζημίωση Φερέρ, αποζημίωση Δώνη, συμβόλαιο Μπάγεβιτς)

Σταματάω εδώ και δεν πάω πιο πίσω (Μπασινάς, Μορέτο, Μανού, Ασκάρατε, Αρουαμπαρένα, Παουτάσο, Μάλμπασα κλπ).

Στα τμήματα υποδομής, γιατί η ομάδα δεν πληρώνει 150.000 ευρώ το χρόνο ένα σοβαρό επιστήμονα προπονητή νέων να ξέρει πως βρίσκεται σε καλά χέρια?

Στο τμήμα σκάουτινγκ, γιατι η ομάδα δεν πληρώνει 150.000 ευρώ το χρόνο ένα σοβαρό τιμ να της βρει ταλέντα?

300.000 ευρώ το χρόνο κοστίζει το βασικό έμψυχο υλικό για τους νέους. Τι να το κάνει το προπονητικό κέντρο αν οι άνθρωποι δεν ξέρουν να προπονήσουν (και αν ήξεραν, δεν έχουν παίκτες ποιότητας να δουλέψουν)?

Παραπονιέται ο αξιοσέβαστος κύριος Παππάς για τα λεφτά που χάνει στην ΑΕΚ χωρίς αντίκρυσμα. Κύριε Παππά, κάντε ένα ταξίδι στο εξωτερικό, όχι για να δείτε πως δουλεύουν οι σοβαρές ομάδες, αλλά για να φέρετε σοβαρούς επαγγελματίες να οργανώσουν την ομάδα μας. Εκεί θα υπάρξει αντίκρυσμα.

ΑΕΚ 2011, πάμε πάλι για «μεταγραφές»…

Ο Γκρέταρσον πήγε στη Γαλλία. Θα αγοράσει φρέσκο παλτό?

Πήγε, λέει, ο Γκρέταρσον να παρακολουθήσει παίκτες στη Β’ Γαλλίας. Maxim Le Marchand της Χάβρης, 21 ετών, αριστερό μπακ. Damien Tixier, 30 ετών, αριστερό μπακ, Ναντ και Lionel Carole, 19 ετών, πολυθεσίτης αμυντικός, backup του… Tixier. Κανείς διεθνής ούτε μια φορά με μικρές εθνικές. Ο «έμπειρος» Tixier, πέρυσι ως μέλος της αμυντικής γραμμής της Xamax (Ελβετία) δέχτηκε 30 γκολ σε 19 παιχνίδια. Θα δέσει εύκολα, λοιπόν, στην ΑΕΚ, αν αναλογιστούμε ότι η Xamax είχε εκτός έδρας 2 νίκες, 1 ισοπαλία και 5 ήττες. Ειδικά στη μια νίκη ο Tixier έπαιξε 8 ολόκληρα λεπτά.

Η Β’ Γαλλίας δεν είναι κακή κατηγορία. Όταν όμως πας να δεις ένα παίκτη απο κοντά, οφείλεις να έχεις τσεκάρει το βιογραφικό του, στο μέτρο που σου επιτρέπουν οι διασυνδέσεις σου. Από τα 3 ονόματα, κανένα δε δείχνει κάτι το ιδιαίτερο. Στην ίδια κατηγορία αγωνίζονται ο Sebastien Corchia, 20 ετών, δεξί μπακ της Λε Μαν (34 διεθνείς συμμετοχές, 3 χρονιές βασικός, η ομάδα του είναι 2η στο πρωτάθλημα), Habib Bellaid, 24 ετών, σεντερ μπακ της Σεντάν, Γαλλοαλγερινός (51 συμ. / 3 γκολ με τις μικρές εθνικές της Γαλλίας, 1 συμμετοχή με την εθνική Αλγερίας) κι ένα σωρό άλλοι, που γεμίζουν περισσότερο το μάτι. ΑΕΚ είσαι, όχι Ξάνθη.

Συγκεκριμένα στη Χάβρη αγωνίζεται ο Gueida Fofana, 19 ετών, αμυντικό χαφ, 55 συμμετοχές και 7 γκολ με όλες τις μικρές εθνικές της Γαλλίας (U16, U17, U18, U19, U20). Όποιος αντέχει, ας δει το βίντεο που παραθέτω (η ποιότητα είναι χάλια, από το 1 λεπτό και μετά φτιάχνει κάπως). Κύριε Γκρέταρσον, αυτή είναι επένδυση. Το σκάουτινγκ της ΑΕΚ μου θυμίζει τα χαρτάκια της Panini, που άνοιγες φακελάκι μήπως σου κάτσει αυτός που σου έλειπε. Αμ δε…

Μεταγραφές – βόμβες, στην ΑΕΚ του παρελθόντος. Που είναι τώρα όλοι αυτοί?

Τα τελευταία χρόνια τα μάτια μας έχουν δει πολλούς απίθανους παίκτες να φορούν τη φανέλα της ΑΕΚ. Ο νέος Σεβτσένκο, το «τσακάλι», ο Σέρβος Ρομπέρτο Κάρλος και ένα σωρό άλλοι. Όλοι είχαν ένα κοινό χαρακτηριστικό: Ήρθαν ως «λαβράκια» και έφυγαν νύχτα. Που κατέληξαν όμως?

Από το 2004 ως το 2006 τίμησε τη φανέλα ο μεγάλος Νίκολα Μάλμπασα, ο νέος Κασάπης, ο Ρομπέρτο Κάρλος των Βαλκανίων. Αυτός ο παίκτης είναι ίσως ο μόνος που μας έκανε όλους να αισθανθούμε επαγγελματίες ποδοσφαιριστές. Μέχρι πρόσφατα έβγαζε το ψωμί του στην Κίνα με τη Σαντόνγκ Λουνένγκ, του γνωστού μας Λιούμπισα Τουμπάκοβιτς.

To 2005 ήρθε ο νέος Σεβτσένκο, ο αδικημένος Ουκρανός μπόμπερ, Όλεγκ Βιενλίνσκι (το επίθετό του έχει περισσότερες προφορές από τα γκολ που έχει σημειώσει). Μετά από τις μαγικές του εμφανίσεις, μετακόμισε στην Τσερνομόρετς, όπου μάτωσε τα δίχτυα με 4 γκολ σε 46 εμφανίσεις μέχρι το 2009. Η τύχη του αγνοείται… Πιθανότατα σταμάτησε το ποδόσφαιρο στα 31 του χρόνια.

To 2006 έφτασε στη χώρα μας ο τεράστιος Αντριγια Ντελίμπασιτς, άλλος ένας συγκλονιστικός φορ. Με 1 γκολ σε 10 συμμετοχές, παραλίγο να σπάσει το ρεκόρ του Κώστα Νεστορίδη. Χρειαζόταν να σκοράρει μόλις 272 ακόμα φορές. Έπειτα από διαδοχικούς δανεισμούς κατέληξε στη Χέρκουλες, όπου -παραδόξως- πέτυχε 20 γκολ σε 64 αγώνες. Φέτος μεταγράφηκε στη Ράγιο Βαγιεκάνο (Β’ Ισπανίας), όπου θυμήθηκε τον καλό του εαυτό πετυχαίνοντας 0 γκολ σε 9 παιχνίδα.

Τη σεζόν 2006-07 ήρθε άλλος ένας σταρ. Ο αργεντίνος Καφού, Μάρτιν Παουτάσο, που θα έλυνε το πρόβλημα που αντιμετώπιζε η ομάδα από την εποχή του Μπορμπόκη. Ένας παίκτης-γιουβαρλάκι, που θα μπορούσε να κάνει θράυση στη Γ’ εθνική, κάτι που δεν έχει καταφέρει στη Β’ Αργεντινή όπου, πλέον, αγωνίζεται με τη θρυλική Μπελγκράνο.

Στη θέση του Βαγγέλη Μόρα, το 2007-08, ήρθε ένας άλλος αργεντίνος παικταράς, ο Φεντερίκο Αζκάρατε. Πρόσφερε άφθονες στιγμές γέλιου στα 3 παιχνίδια που αγωνίστηκε. Λογικά προσφέρει ακόμα χαρά, στη Γ’ Ισπανίας με τη φανέλα της Λεγκανιές.

Ας πάμε στους παίκτες που δοκιμάστηκαν πρώτα και -αφού έπεισαν τον προπονητή- αποκτήθηκαν.

Το 2007 εφτασε στη χώρα μας ο Ελ-Χατζί Ντιουφ (ο νεότερος) από τη Ζαμ-Ζαμ ή Ξαμ-Ξαμ της Σενεγάλης. Αφού ξεσήκωσε με τα μαγικά του την κιτρινόμαυρη εξέδρα, κατέληξε φέτος στην ουγγρική Ζομπαθέλι Χαλαντάς.

Το 2009 δοκιμάστηκε, έπεισε, υπέγραψε και μάγεψε ο Ολιβιέ Ν’Σιαμπαμφούμου. Τα λόγια είναι περιττά… Έπειτα από την ΑΕΚ αγωνίστηκε στις ιστορικές ιταλικές Κροτόνε, Καραρέζε και -από φέτος- συγκλονίζει το εκστασιασμένο κοινό της Κόλμαρ στην 3η κατηγορία της Γαλλίας.

Επειδή ξέρω και σέβομαι τα όρια των φίλων της ΑΕΚ, απλά θα αναφέρω μερικές ιστορίες μεταγραφικής επιτυχίας.

Τσάνκο το «τσακάλι», Μορέτο, Αρουαμπαρένα, Χουανφράν, Ενσαλίβα, Μανού, Χέρσι, Λούκατς, Άρτσε, Ιορντάκε, Μπασινάς, Πατσατζόγλου, Γκερέιρο, Ουντέζε.

Δεν αναφέρω τους, όχι τραγικούς, αλλά λίγους για την ΑΕΚ τύπου Ζεράλντο, Μαντούκα κλπ.